Hondenweer

Hondenweer

Het waren niet echt bewogen weken de laatste twee, dus ik had even niet echt iets bijzonders te vertellen. Maar nu heeft een van mijn gast-moeders vriendinnen een baby geadopteerd van mijn werk. Echt een schatje en het is eindelijk gelukt. Afgelopen zondag negen maart gingen we kijken om te zien of ze gezond was en lief maar dat wisten we natuurlijk al. En ja hoor, het voldeed aan al haar eisen. Dus ‘s middags weer terug om kado’s te brengen en hopen dat ze alles zo snel mogelijk kunnen regelen voor haar, want ze is hier maar voor een week om workshops te geven en dan moet ze weer terug naar Accra. s’ Avonds hebben we het toch een beetje gevierd omdat we nu allemaal denken dat het gaat lukken en heb ik pannenkoeken gebakken en ze waren heerlijk had ik echt gemist. Na dit alles ging Leslie naar haar eigen hotel en hebben me gast-moeder en ik alles opgeruimd. Toen ben ik lekker me bed in gekropen want het was een drukke dag geweest en ik had zeven zware werkdagen achter de rug. En dit was helaas mijn enige vrije dag.

Maandag weer vroeg op en naar mijn werk. En naar het office om mijn visum te verlengen. Nadat alles geregeld was dronken we wat en gingen we naar het project. Dit is een extra project hier geven we op school een creatief uurtje. Dus vandaag hield dat in dat we gingen kleuren. Die kinderen vinden het geweldig. Pas hadden we met de wat oudere kinderen trefbal gespeeld, echt geweldig. Eerst stonden ze echt stil in het veld maar toen ze het eenmaal begrepen was het geweldig. Na dit uurtje terug naar de stad om wat te drinken en toen weer naar huis. Daar kwam ik ineens Leslie tegen met Gloria haar kleine baby ze mocht hem mee naar huis nemen. Alleen de papieren waren nog niet klaar. Maar omdat ze toch een beetje ziek was kon zij beter op haar letten. Dus de maandag avond moest er heel wat geregeld worden wie gaat er op de baby letten als zij de workshop gaf? Ik kon helaas echt niet dinsdag vrij nemen want ik kon niemand bereiken op het werk die mijn shift over kon nemen. Maar gelukkig kon dat ingevuld worden door Linda, ook een wees van het huis. Achteraf niet echt een goede keus want ze wist niet echt hoe het allemaal werkte. En Leslie was meer bij de baby die nu de naam Lely had gekregen dan dat ze bij de workshop was. Gelukkig kon ik vandaag vrij krijgen voor woensdag en donderdag. ‘s Middags gingen we weer naar ons creatief project en ik zag de lucht wolken vormen en ik zei tegen Lisette en Janneke dat het vast zou gaan regen. Ze geloofden het niet echt. Maar ‘s avonds na het eten kreeg ik toch gelijk. Eerst begon het onwijs hard te waaien en toen ineens ja hoor kwam het met bakken uit de hemel. En dat terwijl het nog maar elf maart is, veel te vroeg dus. Maar iedereen was erg blij want we kunnen het water hard gebruiken. Woensdag regende het ook de hele dag tot in de namiddag maar mijn moeder en ik gingen naar de workshop en heb ik dus van negen tot vijf nanny gespeeld. Was echt leuk op die ene poepluier na dan. De dag was iets minder zwaar als een werk dag maar zeker even lekker.
Donderdag nacht werd ik ineens wakker gemaakt om half drie. Mijn moeder dacht dat ze dood ging, ze kon moeilijk adem halen en ik begreep haar niet helemaal. Ik vond dat ze naar een dokter moest dus belde ik de taxi. Die kwam uiteindelijk maar halverwege op het schoolterrein hield de auto op: geen benzine meer. Dus het laatste stukje moest hij lopen. Echt lachwekkend maar niet echt handig nu kon ik dus niet met mijn half dode moeder (volgens haar) naar het ziekenhuis. Dus sliep de taxichauffeur bij ons tot dat hij benzine kon gaan halen want om drie uur ‘s nachts kon je nergens wat krijgen. Eerst kon ik niet slapen en toen ik eindelijk weer kon slapen werd ik weer wakker gemaakt het was namelijk al zes uur en hij had weer benzine. Maar wij overal langs geweest en nergens was er een dokter wakker die even wilde kijken. Uit eindelijk hebben we langs de weg een broodje ei gegeten en naar de apotheek geweest en een antibioticakuur gekregen. Wat ze nu heeft is nog steeds niet helemaal duidelijk maar ze voelt zich al weer wat beter alleen erg moe. Om half negen waren we thuis hebben even een emmer water over ons heen gegooid en zijn naar de workshop gegaan. Natuurlijk vijftien minuten te laat maar oké. Weer een dag oppassen op Lely maar dit keer ging het niet zo makkelijk ze was wat aan de betere hand dus ook een beetje huilerig. Maar we kregen eindelijk goed nieuws. Het weeshuis had eindelijk alle papieren en kunnen het morgen in orde maken dat Lely echt van de nieuwe ouders is. Wat een goed nieuws hé. Om vijf uur was eindelijk de workshop voorbij en bracht de taxi ons naar de klerenmaker om mijn jurk, mijn rok en top op te halen en je raad het nooit het is echt onwijs mooi geworden. Ben er helemaal blij mee. Nu kon de taxi ons eindelijk naar huis brengen. Maar helaas hield de auto er weer mee op en ook dit keer zat hij zonder benzine. En moest hij dus eerst benzine halen en wij wachten. Mijn moeder was erg moe en zag het niet meer zitten maar gelukkig na een minut of vijftien kwam hij met benzine en bracht hij ons eindelijk naar huis waar mijn moeder lekker naar bed ging en ik mijn tas aan het pakken ben omdat ik lekker een weekje vakantie ga houden. Ik ga lekker een paar dagen beach pakken om nog wat bij te kleuren. En we gaan naar de olifanten dus volgende keer heb ik weer mooie natuurfoto’s.