Cape Coast

Na alle plichtplegingen ten opzichtte van alle mensen in Tamale, hebben we deze plaats definitief verlaten om in zuidelijke richting te verkassen. Na een busrit van vele uren, de afstanden hier zijn nu eenmaal niet zoals in Nederland, aangekomen in Cape Coast, en onze intrek genomen in het Oases Beach Resort, een hotel aan het strand, met allemaal kleine ronde hutjes. We hadden vanuit ons raam een prachtig gezicht op de oceaan, die ook heel duidelijk constand hoorbaar was. Wil je een nog beter slaapliedje? Omdat we lekker vroeg in Cape Coast waren, en dat ook nog eens Janneke met haar moeder troffen, maar meteen de afspraak gemaakt met zijn vieren de volgende dag naar het Kakum Nationaal Park te gaan. In dat park is het mogelijk om via een soort touwbrug, zo'n 500 meter door de toppen van de bomen te lopen. Een hele leuke ervaring, helaas overdag vrijwel geen kans wild te zien, maar vanuit die boomtoppen was het toch erg mooi de omgeving te observeren. Op de grond hebben we wel prachtige vlinders gezien en een paar leguaan-achtigen, die hier lisettes heten.
's Middags zijn we naar Cape Coast Castle geweest, een door de Engelsen gebouwd en beheerd slavenfort. Vanuit heel west-afrika werden daar slaven heen gebracht (eigenlijk niet gebracht, ze moesten zelf geketend en wel de soms 800 kilometer lopend afleggen) om van daaruit met schepen naar noord en zuid amerika gebracht te worden. Het was erg indrukwekkend om in de kerkers te staan waarin de slaven werden opgesloten voor ze verder weggevoerd werden. Kerkers van lpm 6 bij 15 meter, waarin 200 slaven tot bijna aan hun middel in de drek stonden, zonder veel daglicht en met minimaal voedsel en drinken. Vijf van die kerkers waren er, ieder met 200 slaven.
Toen we weer buiten stonden waren we toch echt we eventjes aangedaan, dit zo van nabij mee te maken geeft toch een behoorlijke diepe impact.
De dag erop zijn we weer een ander deel van de slavengeschiedenis wezen bekijken, namelijk de plaats waar de slaven na hun lange voettocht zich voor het laatst mochten wassen. De plek op zich was niet zo bijzonder, maar het 'verhaal' er achter en de uitleg van de gids des te meer. 's Avonds hebben we de champions-league finale bekeken, niet lekker in het hotel voor de buis maar met honderden andere Ghanezen in een theater. Jantiene had met een Ghanees gewed om een flesje cola dat "onze" van der Sar zou winnen, na een bloedstollende strafschoppenreeks kreeg ze nog gelijk ook. Dat ze samen met de Ghanezen luidruchtig liet merken blij te zijn met deze overwinning was de dag erop nog te merken, haar stem was grotendeels verdwenen :-) .
Om het geheel rond het slavengebeuren rond te maken zijn we de laatste dag in het Nederlandse slavenfort Elmira geweest. Hetzelfde verhaal als in Cape Coast Castle, alleen voor ons nog indringender vanwege de Nederlandse inbreng die ook sterk benadrukt werd.
Nog 1 dag lekker luieren in Cape Coast en het werd tijd verder te trekken, we willen ook nog een cache vinden toch? Wat ons daar overkwam lees je in het verhaal dat Jantiene nu al aan het typen is!

Groetjes mede namens Jantiene van Theo