Safe journey

Safe journey

Ja vrijdag was het dan eindelijk zover. Even een weekje vakantie en lekker ontspannen, dus op naar Accra. Om zeven uur zou de bus vertrekken dus rond half zes was ik er en heb eerst een broodje ei gegeten. Ik moest nog op Lisette wachten maar dat duurde niet lang zodat we samen op de bus konden wachten. Gelukkig kwam de bus op tijd en ging hij ook op tijd weg. Om kwart voor zeven vertrokken we richting Accra. Na een uur had ik al pijn in mijn kont, nu weet ik wat mijn schat altijd mee moet maken. Gelukkig, na twee uur hadden we de eerste stop en kon ik even mijn benen strekken. Helaas was dit maar voor korte duur en moest ik het weer zes uur vol houden voordat de volgende stop in Kumasi was. Daar aangekomen weer een kwartier pauze, even wat gedronken, gebeld en hup weer die bus in. Eindelijk om acht uur kwamen we in Accra aan. We gingen eerst maar eens naar het guest-house om daar de tassen te dumpen, snel gedoucht en op naar het Paloma hotel voor een heerlijke burger. Nauw en of die lekker was. Samen met Lisette, Ingeborg en Rob heerlijk genoten van een dubbele hamburger met friet. Na zes weken gaat dat er wel in hoor. Nadat we uitgegeten waren gingen we naar huis. En wat vonden we daar in onze kamer: een heleboel kakkerlakken, echt verschrikkelijk. Dus vroegen we om een nieuwe kamer en gelukkig kregen we die ook.

Na een heerlijke nacht geslapen te hebben snel alles inpakken en lekker ontbijten bij Frankies. Want volgens Lisette hebben ze daar heerlijke tosti’s nou en dat is ook echt zo’n heerlijk. We hebben tosti kip en kaas gegeten. Daarna hebben we de taxi gebeld waar we een afspraak mee hadden dat ie ons naar krokobite zou brengen. En inderdaad hij kwam ons bij Frankies ophalen en bracht ons naar de beach. We moeten in onze vakantie natuurlijk wel bruin worden. Daar aangekomen was het eerste guest-house vol maar gelukkig staan er meerdere en hadden we al snel een kamer. Daar hebben we snel onze zwemkleding aangetrokken en wat gedronken en toen op naar het strand. Een heerlijk plekje gevonden met dichtbij een hutje zodat we toch nog af en toe in de schaduw konden zitten. Na een paar duiken en zonnebaden en ananas waren we toch een beetje verbrand en kregen we het koud. Dus gingen we ons douchen en wat warms aantrekken om daarna weer heerlijk naar het strand te gaan om die mooie zon te zien die helaas al onder was. Na een tijdje kregen we honger dus aten een onwijs lekkere grote salami pizza. Wat kan je soms genieten van die kleine dingen.

Na een hele slechte nacht met veel bultjes werd het toch echter weer zondag. En ook vandaag gingen we weer bakken op het strand. Dus na het onbijt, handoek pakken en bakken. De golven waren onwijs aanwezig. Ik heb dan ook een paar keer m’n zwembroek van me knieën op moeten hijsen. Vandaag hadden we ook gezelschap aan ons tafeltje, een pastoor die probeerde Lisette te bekeren maar helaas voor hem is dat niet gelukt. Pas na twee uur gaf hij het op en konden we weer rustig genieten van de zon en het water. Eigenlijk een beetje saaie dag om uitgebreid over te vertellen.

Ook nu hadden we weer een rot nacht we denken dat er vlooien of iets in ons bed lagen want we zaten weer helemaal onder de bulten. We waren dus blij dat we weer terug naar Accra gingen om daar naar het guest-house terug te gaan waar we eerst ook zaten. Daar hebben we onze spullen gedumpt en zijn toen naar Sangrila hotel gegaan om daar heerlijk te genieten van hun zwembad. Net of we nog niet genoeg zon en water hadden gezien. Daar hebben tot zes uur gelegen en zijn toen naar het vliegveld gegaan om daar Kim op te halen, de zus van Lisette. Die wil namelijk ook even zien wat je hier allemaal wel kan beleven. Na een innige omhelsing brachten we haar spullen naar onze kamer en hebben we weer een heerlijke hamburger gegeten en heel veel bij gekletst. De er op volgende nacht hebben we eindelijk weer eens heerlijk geslapen.

Dinsdag hebben we weer heerlijk ontbeten bij Frankies. Toen hebben we weer de hele dag bij het zwembad gelegen en een internetcafe bezocht om even familie te mailen. Voor de rest niet veel soeps gedaan want morgen maken we weer die bus reis alleen nu terug naar Tamale.

Woensdag was dus de dag van de busrit. Dit keer hadden we niet zoveel geluk en vertrokken we pas om half negen in plaats van zeven uur. Maar we waren tenminste onderweg. In Kumasi kwamen we Janneke nog tegen. Gelukkig maar want anders zien we haar twee weken niet en we zijn hier toch een hele hechten vrienden groep. Eindelijk weer thuis in Tamale. Wat heb ik dit gemist zeg. Thuis bij mijn gast-moeder aangekomen hadden we geen stroom en het was onwijs warm. Maar goed ik heb de nacht goed doorgebracht.

Donderdag zou de dag van Mole zijn waar we olifanten zouden gaan bekijken. We hadden een taxi geregeld die ons er heen zou brengen en ons weer terug zou brengen. Helaas is dit niet helemaal gelukt. Eerst vroeg de auto namelijk steeds om water, de motor had het te warm. Maar dat was niet erg water genoeg bij ons. Dus dachten we wel aan te komen maar helaas. We konden niet meer sturen iets bij het wiel was afgebroken. Daar stonden we dan in de middel of no-where. Niemand die ons even kon helpen en geen telefoonbereik. Gelukkig kwam iemand langs en bracht onze chauffeur naar Damongo om te kijken of we daar het onderdeel konden krijgen. Wij moesten helaas wachten, mijn gast-moeder, Lisette, Kim, Yellof en ik. Wij hadden de grootste schik, het was echt lachen met me moeder. Die had onwijs de slappe lach en ik had tranen in mijn ogen, we hadden het niet meer. Daar zaten we dan in Ghana langs de weg en we konden niks doen dan alleen maar wachten. Toen de chauffeur weer terug kwam had hij slecht nieuws, het onderdeel was daar niet te krijgen alleen maar in Tamale. Dus moesten we liftend naar Mole. Gelukkig ging dat ons goed af. Helaas moesten we nu wel in Mole blijven slapen wat eigenlijk niet de planning was en we wisten nog steeds niet hoe we thuis moesten komen. Maar we hadden gelukkig onderdak en de rest zien we morgen wel.

Vrijdagochtend werden we wakker gemaakt door Yellof we moesten komen, want er liep een olifant vlak bij het hotel. Dus wij snel er naar toe en echt onwijs mooi om dat te zien, veel beter als in een dierentuin. Na het ontbijt hadden we de safariwalk. We zagen gelijk een olifant in het water. Hij was lekker aan het afkoelen. Dit gaf ons goede hoop dat we er meer zouden zien. Maar tijdens de walk zagen we alleen maar antilopen en wilde zwijnen die hier echt op pumba lijken. Dus we vroegen aan de man die onze gids was of we nog een keer naar die pool konden gaan. En we hadden mazzel er zaten elf olifanten in de pool. Na een half uur moesten we toch echt weer naar het hotel. Maar gelukkig vanaf het hotel had je ook nog uitzicht op de pool dus konden we nog uren na ze kijken.
Helaas hadden we geen apen gezien. Na het ontbijt en een duik in het zwembad gingen we bekijken hoe we nou eigenlijk thuis zouden komen. En toen ineens waren er een paar apen vlakbij ons, echt onwijs cool. Het leek net of we in de apenheul waren. Yellof had in de tussentijd een taxi geregeld naar Damongo. Daar vandaan zouden we dan een tro tro nemen naar Tamale. Gelukkig kwamen we vandaag dus toch nog thuis en hebben we alles gezien wat we wilden zien.

Denk je heerlijk een weekje vrij te hebben lekker ontspannen maak je toch weer genoeg mee. Maar we hebben onwijs genoten en moeten nu weer bijkomen van de vakantie dus tot maandag niet veel doen en dan vol aan de bak met mijn lieve kinderen.